sessiz kahve
her yudumda yalnızlığı şekillendiren
derin nefeslerle
ince bir soğuk, işler bedene
özür dileyerek özlenen insanlar
hareketsizlikleriyle hatırlanır
kim daha suçlu bilemezsin
iki ayrı şehirde
iki ayrı masada
iki ayrı bardak durur
ne kadar diğerine aitiz
sustukça güzelleşen şehirler
Güzel bir şiir, beğendim...
YanıtlaSil