göçebeliğimle suçladılar beni
dumansız yangınlarla
ki sebepsiz
oysa
iz bırakmayan zehirlerle
denediler benim gibi olabilmeyi
denediler, başaramadılar, suçladılar
ve suçladılar
kollarımdan bağladılar, astılar
kaç güneş batımı seyrettim
yaralarımı
toprağa akan kanlarımı
sona bir adım kalayı
bırakıp beni
balolara gittiler, sabahlara kadar süren
gülümsediler bana ait özgürlüklerle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder